สมบัติ...ผลัดกันชม

พูดถึงสมบัติ สิ่งที่ปิ๋งเข้ามาให้เห็นภาพในความคิดก็ต้อง เพ็ชร นิล จินดา แก้ว แหวน เงินทอง ของมีค่า หรือ หาค่าไม่ได้เพราะไม่รู้จะให้ค่าเท่าไหร่ถึงจะสาสม...เอ้ยต้องใช้คำว่า เหมาะสมซิ...^--^

สมบัติที่ไม่ใช่ของมีค่าบ้างล่ะ สมบัติที่พ่อแม่มอบให้ด้วยการศีกษา หลายคนรู้สีกเป็นการถูกยัดเยียด แต่สมบัติชิ้นนี้จะช่วยให้มีชิวิตที่ก้าวหน้าได้ถ้ารู้จักนำมาใช้ให้ได้ประโยชน์เต็มที่กับตัวเอง (ผู้เขียนเองไม่ได้ใช้ประโยชน์เต็มที่กับสมบัติชิ้นนี้)

สมบัติที่ดิน สังหาริมทรัพย์ นี่เป็นสิ่งที่เกิดคดีความกันเองในครอบครัว เป็นบ่เกิดแห่งความอิจฉา ความรู้สีกลำเอียง คนมีน้อยอยากได้มาก คนมีมากอยากได้มากขึ้นอีก ผู้เป็นพ่อเป็นแม่ เป็นเจ้าของสมบัติบางคนจัดสรรไปแล้ว สุดท้ายตัวเองไม่มีที่ซุกหัวนอน ก็เกิดขึ้นแล้วจริงๆ

คนมีลูกน้อย ที่ดิน สังหาริมทรัพย์มหาศาล ก็คิดมากไปกลัวคนนอกตระกูลที่เข้ามาเกี่ยวดองจะแบ่งแยก สมบัติของตัวไปอีก เป็นสาเหตุที่เกิดความยากในการแบ่งปันให้กับลูกตัวเอง

คิดมากเกินไปก็เกิดปัญหา มีมากเกินไป ก็เกิดปัญหา มีน้อยเกินไปก็เกิดปัญหา ไม่มีอะไรเลย ก็ทุกข์อีกเช่นกัน...

หลายๆคนพูดกันเป็น ขำ ขำ สมบัติ ผลัดกันชม...สามี ภรรยา ผลัดกันชมนี่ซิ เกิดคดีความ เกิดความเสียหาย ทั้งสภาพจิตใจ และร่างกาย

พี่น้องกัน สายเลือดเดียวกัน สมบัติแบ่งปันกันดีกว่า

คนมีมาก แบ่งปันคนไม่มีโอกาสมี หากไม่เหลือบ่ากว่าแรง ก็ทำให้โลกนี้อยู่ด้วยกันอย่างสบายใจ ไม่ต้องแย่งกัน

ของนอกกายไม่ตาย ยังมีแรง หาใหม่ได้เน่อะ....หลายๆๆคนว่าไว้ แต่กี่คนที่ปฎิบัติได้จริง