กินให้อิ่ม

27 ธันวาคม 2556

ในระหว่างที่ป้าโอ้ทกำลังหยิบกุ้งชุบแป้งทอด จิ้มซอส(ห่อสำเร็จ) ก่อนจับใส่ปาก ตามด้วยมันฝรั่งทอด ป้าโอ้ทได้คิดว่า " มิสเตอร์ตอนอยู่ไทยคงเหมือนป้าโอ้ทเวลานี้ กินให้อิ่ม โดยที่ไม่คำนึงถึงรสอาหารว่าถูกปากตัวเอง" เพราะด้วยสถานการณ์ไม่มีทางเลือก (ถ้ามีป้าโอ้ทขอเลือกทางที่ดีกว่า)

ทุกครั้งที่ป้าโอ้ทมาบ้านแม่ย่า/ญาติ มิสเตอร์ที่นอร์ทดาโกต้า ป้าโอ้ทจะโหย รสอาหารไทย/เอเชีย เมื่อกลับบ้านที่เดลาแวร์ทุกครั้ง เพราะที่นี่ไม่มีร้านอาหารเอเชีย ผู้อ่านคงกำลังคิดว่า"ก็ทำเองซิ" ใช่ไหมคะ? ป้าโอ้ทก็อยากทำเอง แต่ไม่มีร้านเอเชีย ไม่มีอะไรที่เป็นเอเชียขาย และอีกทางเลือกคือ ป้าโอ้ทพกอาหารมาเองจากเดลาแวร์ แล้วมาใส่ไมโครเวฟ นั่นคือ กลิ่นคงอบบ้านแม่ย่า แล้วอาจทำให้แม่ย่าเวียนหัวก็เป็นได้เพราะไม่คุ้นเคย
ส่วนร้านอาหารทั่วๆ ไป เหมือนที่เดลาแวร์มีอยู่มากมาย ที่นี่ก็ไม่มีค่ะ ถ้าจะกินร้านเหล่านั้นต้องไปอีกเมือง ใช้เวลาขับรถ หนึ่งชั่วโมง ซึ่งนานๆ ไปก็ได้ แต่ไปบ่อยๆ คงไม่ไหว  สิ่งที่มีคือร้านอาหารของคนพื้นที่ ซึ่งมีเมนูให้เลือกไม่มาก และ รสไม่ถูกปากป้าโอ้ทด้วย แต่หิวแล้ว ก็กินให้อิ่มซะ ไม่ต้องนึกถึงว่าอร่อยถูกปากหรือไม่ เพราะอย่างน้อย ป้าโอ้ทเป็นคนเลือกเมนูที่ตัวเองคิดว่ากินได้

นึกแบบนี้แล้ว นอกจากจะนึกถึงมิสเตอร์ตอนไปไทย แล้วยังนึกไปถึงคนที่ไม่มีจะกินกว่า เช่นเด็กๆในประเทศแอฟริกา เอธิโอเปีย เขาเหล่านั้นอย่าว่าแต่เลือกเมนูเองเลย อาหารเขาก็ไม่มีให้เลือก ป้าโอ้ทเห็นในทีวีเขากินดินกัน

สถานการณ์ป้าโอ้ทแค่กินให้อิ่ม เพราะไม่มีตัวเลือก(อาหารที่ชอบ รสถูกปาก) แต่เด็กๆ เหล่านั้น เขากินเพื่ออยู่ ประทังชิวิต ให้มีแรงไปวันๆ และเลือกไม่่ได้ด้วย

ป้าโอ้ทโชคดีกว่าหลายๆชีวิต