แดด

เยๆๆๆ แดดออก ...ตั้งแต่มาอยู่ต่างประเทศ ที่มีฤดูกาลเปลี่ยนนี่นะ แสนจะดีใจเมื่อเห็นแดด เพราะอากาศเย็น ไม่ถูกกันซะเลยเชียว ก็คงเหมือนกับต้นไม้เน่อะ รอแดด เพื่อผลิตคลอโรฟิลด์ บำรุงกิ่งก้าน ไม่รวมถึงต้นไม้ฤดูหนาว แต่ยังไงซะ ต้นไม้ฤดูหนาวก็ยังต้องการแสงแดดอยู่ดีล่ะ เพียงแต่ชอบอากาศเย็น หรือบางประเภทก็เป็นต้นไม้จำศีลไป ผลิใบโกร๋น แล้วหลับพักผ่อน แต่ไม่ตาย แปลกดีเน่อะ ธรรมชาติมหัศจรรย์ 

เปรียบได้กับคนเรามีทั้งที่อดทน อดทนแต่ทนไม่ไหว ทนไม่ค่อยจะได้ ทั้งที่ทนได้ตั้งนาน ฤดูกาลผ่านไปปีแล้วปีเล่า ก็ยังทนอยู่ได้ทุกวัน

แดด หลายๆคน ดีใจเมื่อได้เห็นแสงแดดเพราะผ้าที่ซักไว้จะได้แห้ง และ หอมๆๆ จำได้ว่าวันหนึ่งในปีหนี่งที่ผ่านมา ไปบ้านแม่ย่า (แม่ของมิสเตอร์) แดดออกจ้้าในฤดูร้อน แม่ย่าซักผ้าไม่ได้ปั่นแห้ง แต่ตากแดด ตอนเก็บผ้ามาพับ ผ้าหอมจริงๆๆ ทำให้คิดถึงบ้าน

บ้านเมืองไทย อากาศร้อน และ ร้อน คนอยู่กันทุกวี่วัน บ่นร้อนๆๆ เบื่อๆๆ แต่เมื่อต้องมาอยู่ในเมืองฤดูเปลี่ยนนี่นะ นับวันที่แดดออกทุกวัน

แดดเผาหน้า เดี๋ยวหน้าไม่สวย...นี่ก็เป็นอีกหนึ่งสิ่งที่ได้ยินจากสาวๆๆ หลายๆๆคน เราก็เป็นหนึ่งคนในนั้น แต่เราชอบแดด แดดจะเผาหน้า เราก็สวมหมวกซิ ไม่เห็นจะยากเน่อะ ก็เราคนชอบแดดนี่นา

ทุกวันนี้เจอแดด ต้องรีบออกไปตาก เปรียบเสมือน ดอกไม้ฤดูร้อน แดดออกเมื่อใด ดอกไม้บานแฉ่งเลยเชียว

แต่... วันไหน แดดออก ควงลมเย็นมาด้วยนี่ซิ ไม่ปลื้มเลยจริงๆๆ ทำไมมาเดี่ยวไม่ได้หรือไงน๊า สงสัยจะเหงา