19 กรกฎาคม 2560
ป้าโอ้ทเพิ่งเห็นภาพในเฟสบุ๊ค (วิดิโอก็มีแต่ไม่เปิดดู ป้าโอ้ทรับไม่ได้ อารมณ์อ่อนไหวค่ะ ^_^ ) ต เต่า เคราะห์ร้ายถูกรถทับ มีพลเมืองดีกำลังช่วยเหลือ
ปกติป้าโอ้ทเห็นภาพน้องหมา น้องแมวทุกวัน ป้าโอ้ทรู้สึกสงสาร ดูผ่าน ๆ เพราะเห็นทุกวันยิ่งสงสาร ชีวิตทุกชีวิตเน่อะ เจ็บ ทรมานเหมือนคน เพียงแต่พูดภาษาคนไม่ได้ แล้วทำไมวันนี้ป้าโอ้ทเขียนล่ะ
ป้าโอ้ทไม่เคยเห็น ต เต่าเจ็บมาก่อน กระดองเขาที่เรารู้ว่าแข็งแกร่ง ถูกรถทับภายใต้กระดองนั้นเนื้อนิ่ม ๆ (นึกถีงภาพตัวนิ่มเดินข้ามถนนที่แสนจะเชื่องช้าเข้ามาอีกน่ะ แต่มีคนใจดีหยุดรถอุ้มเจ้านิ่มข้ามไปส่งอีกฝั่งอย่างปลอดภัย) กลับมาที่ ต เต่า ป้าโอ้ทรู้สึกถึงความเจ็บของเขา กระดองแตก หงายท้อง ได้แต่ขยับ แต่ไปไหนไม่ได้ คงด้วยความเจ็บปวด และโดยธรรมชาติของเต่า เมื่อหงายท้องใช้เวลานานพอควรถึงจะคว่ำตัวได้อีก
ถึงมือหมอแล้ว เขาจะหายไหมน๊า ขอให้หาย
ชีวิตใคร ใครก็รักเน่อะ ป้าโอ้ทเห็นภาพ สัตว์เจ็บทางเฟสบุ๊คทุกวัน ถามตัวเองบ่อย ๆ ว่า ถ้าเจอเองจะช่วยไหม ป้าโอ้ทตอบได้ ณ ตอนนี้คือ แล้วแต่สถานการณ์
ป้าโอ้ทมีความผิดฝังใจอยู่ วันหนึ่งเคยขับรถชนน้องหมา แต่ไม่แรงน่ะ ป้าโอ้ทไม่ได้ตั้งใจ เป็นเพราะ แท๊กซี่คันนั้นขับสวนทางมา น้องหมาวิ่งข้ามถนน แล้วรอดจากแท๊กซี่มาชนรถป้าโอ้ท ป้าโอ้ทตกใจ จะจอดรถก็คิดกลัวน้องหมาจะกัด ตัดสินใจไม่จอด ขับรถกลับบ้านเล่าให้พ่อฟัง พ่อบอกว่าน้องหมาคงไม่เป็นอะไรมาก โชคดีที่ไม่ถูกแท๊กซี่ที่ขับมาเร็วชน
และ ครั้งนึงป้าโอ้ทได้จอดรถกลางซอยที่มีรถติดยาวเหยียด เพื่ออุ้มเจ้าลูกหมาน้อยที่นอนอยู่กลางถนน ไปวางไว้ข้างตึกเพื่อไม่ให้ถูกรถทับ ครั้งนี้ป้าโอ้ทรู้สึกดีมาก ๆ
ป้าโอ้ทสวดมนต์ให้สัตว์โลกทุกชีวิต มีชีวิตที่ดี มีความสุขทุกวัน
ชื่นชมทุกคนที่ช่วยเหลือเพื่อนมีชีวิตทุกชีวิต