เมื่อวานแชทกับเพื่อนในเฟสบุ๊ค เพื่อนพูดถึง กุงเกงลิง แล้ว งง ปรากฎว่า ภาพที่เพื่อนเอาให้ดูเมื่อวันก่อน โอ้ทคิดว่าเป็นเสื้อยืดที่ไหนได้ เป็นภาพกุงเกงลิงที่เพือนพับเรียงไว้ในลิ้นชักอย่างเรียบร้อยนั่่นเอง
เลยนึกถึงกุงเกงลิงที่แสนรัก แสนโปรด ใส่แล้วใส่อีกจนขาบานนี่ล่ะ ก็ยังไม่ทิ้ง นีกถึงกุงเกงลิงใหม่ ยางยืด รัดเข้ารูป แล้วกลายเป็นขาบานดูซิ สภาพไม่ต่างจากกางเกงกระโปรงใช่ไหม...ลมเย็นสบาย...^_^
กุงเกงลิงที่ขาบานแล้วก็ยังไม่ทิ้งคือสิ่งที่แสนรัก แสนชอบ แสนจะโปรดปราน แม้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน สภาพจะยับเยินขนาดไหน ก็ยังคงเก็บไว้ ใช้ประโยชน์ได้หรือไม่ได้ไม่ใช่ประเด็น โอ้ทเชื่อว่า หลายๆคนมีสิ่งของที่แต่ละคนรัก และโปรดปราน แสนห่วงเหมือนกับกุงเกงลิงขาบานแน่ๆ แล้วหากวันหนึ่งเป็นวันที่ต้องตัดใจทิ้ง สละกุงเกงลิงขาบานไปล่ะ เศร้าเน่อะ
กุงเกงลิงขาบาน ก็คือของที่ไม่มีค่า สภาพก็แสนจะแย่ ใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้แล้ว หรือได้ก็ไม่ได้อยู่ในภาวะที่ดี แต่มีค่าทางจิตใจของเจ้าของ จริงป่าว
เอ! มีกี่คนน๊าที่มีกุงเกงลิงขาบานเหมือนโอ้ท...^_^
