หลายๆคนตัดสินคนอื่นจากสิ่งที่เห็น จากภายนอก จากรูปลักษณ์ จากพฤติกรรม จากการกระทำ
หลายๆคน เป็นอย่างที่ใครๆ เห็น เป็นอย่างที่ภายนอกสื่อ เป็นไปตามพฤติกรรม การกระทำ
แต่...
หลายๆคน ไม่ใช่
ภาพลักษณ์ กับ สร้างภาพ สองอย่างนี้คงไม่แตกต่างกัน เอ หรือ ต่าง ชักไม่แน่ใจแหะ !
ภาพลักษณ์ ในความเข้าใจของตัวเอง คือการเสนอสิ่งที่ผู้อื่นเห็นแล้วรู้ว่าสิ่งที่เห็นนั้นดี คนนั้นดี (เราไม่พูดถึงภาพลักษณ์ที่ไม่ดีเน่อะ เพราะภาพลักษณ์ไม่ดีไม่เคยได้ยิน มีหรือเปล่าน๊า?)
ภาพลักษณ์ที่ดี ทำให้คนนับหน้าถือตา เกรงใจ ให้เกียรติ และเป็นที่นิยม คงจะใช่เน่อะ
สร้างภาพ เมื่อพูดถึงนึกได้ว่า ของจริงไม่ใช่สิ่งที่แสดง ต่างกันคนละขั้วเลยก็เป็นได้ หรือต่างกันเพียงเล็กน้อย แต่สร้างภาพยังไงก็นึกถึงสิ่งที่ซ่อนอยู่ในทางไม่ดี คงเหมือนกัน"ผักชีโรยหน้า" มั้ง ?
เราจะพิจารณาตัวเองบ่อยๆว่า แต่ละวันเราทำประโยชน์อะไรบ้าง ?
คำตอบที่ได้ในปัจจุบัน " ไม่มี "
ลืมตาตื่นเช้า อยู่กับตัวเอง อยู่บ้าน ทำหน้าที่แม่บ้าน เล่น กิจกรรมสนุกสนานให้ตัวเอง
งานไม่ได้ทำ ไม่มีอาชีพ เหมือนตัวเองไม่มีประโยชน์เนอะ
เล่นสนุก กิน เที่ยว กิจวัตรมีอยู่เท่านี้
อยากทำอะไรที่มีประโยชน์ต่อสังคม และ คนอื่นๆบ้าง แต่ไม่เริ่ม ไม่ลงมือ เพราะต้องการที่จะมีอาชีพ
มีรายได้ให้ตัวเองก่อน จากนั้นค่อยทำให้สังคม
เหมือนดี และ เหมือนเห็นแก่ตัว แต่คนทุกคนมีเหตุผล มีเบื้องลึกของแต่ละคนที่แตกต่างกัน
คนที่ดูสบาย ไม่ต้องทำอะไร ไม่มีทุกข์ ในสายตาคนอื่น ใช่ว่าเบื้องลึกเขาจะไม่ทุกข์ แต่เขาเลือกที่จะสื่อให้คนอื่น ให้สังคมเห็นแต่ความสุข ความสบาย ใครๆได้ติดต่อสื่อสาร ได้ข้องเกียว ได้ปฎิสันธานจะได้มีความสุขไปด้วย
ทำไมจะต้องเอาความทุกข์ของเราไปให้คนอื่น ให้เขาทุกข์ไปด้วยล่ะ
ทำไมต้องแสดงความอ่อนแอให้คนอื่นเห็น
ความเข้มแข็งภายนอก ไม่ได้หมายถึงว่าภายในจะไม่บอบช้ำ แน่นอนสิ่งนี้เป็นไปได้
คนสนุกสนาน ไม่มีสาระ ใช่ว่าจะคิดอะไรไ่ม่เป็น ใช่ว่าจะไม่มีวุฒิภาวะ เพียงแต่เขาเลือกที่จะสื่อออกไปอย่างนั้น
แต่คนที่สนุกสนานไปวันๆ ไม่มีสาระไปเรื่อยๆ และไม่มีวุฒิภาวะเหมือนสภาวะสังขารนี่ล่ะปัญหา ปัญหาของเขาคนนั้นไม่พอ ยังเป็นปัญหาต่อผู้อื่น ปัญหาสังคมอีก
ทำสิ่งที่เป็นไปได้ ทำให้เต็มที่ อย่าหยุด
อย่ามัวฝัน อย่ามัวคิด ลงมือทำซะ
No comments:
Post a Comment